Omdat we geen chinees geld hadden en het pinnen niet lukte gingen onze vrienden weer terug. In de supermarkt konden we met heel veel moeite met de creditkaart betalen, maar daar hield het ook mee op. Wij gaven niet op( Rita en ik) en kwamen op het lumineuze idee om dollars te wisselen. Dat kon al helemaal niet. Toen ze eindelijk begrepen dat we wilden pinnen gingen ze de "geldmachine" vullen met precies het aantall yuan die we wilden hebben.
We hebben nu geld en zitten heerlijk aan de cappucino en krijgen wifi cadeau.
We zijn meteen op schoenen afgegaan, of we die al niet genoeg hebben, maar de grootste maat 36/37 paste ons niet. In de volgende plaats Shanghai zal het makkelijker zijn.
Op de eerste foto de zonsopgang in de haven. Achter onze boot ligt de "Volendam", van de Holland Amerikalijn, die in de nacht voor ons uit voer.
Hopelijk krijgen de VS en China het niet met elkaar aan de stok, want dan zijn jullie van je mannen afgescheiden. En misschien moeten jullie dan ook wel maanden in een pinarme stad blijven liggen.
BeantwoordenVerwijderenHebben de Chinezen jullie voeten niet even opgebonden, toen bleek dat jullie voeten te groot waren?
Wel erg koud, zo rond het nulpunt. Het lijkt Nederland wel. Gelukkig hebben jullie behalve truien ook veel apparaten aan boord waarmee je jezelf warm kunt houden.
Wat doen jullie eigenlijk met al dat "restgeld"? Of maken jullie alles coûte-que-coûte op? (Denk ik eigenlijk wel).
Groetjes,
Elma en Frits